برای بازی بیرون نمی آیی
سلامی به روز سراسر تازه کن
خورشید بر آمده
آسمان صاف وآبی است
زیباست همچون تو.
عشقم!
چشمانت را بگشای
آسمان آبی را نگاه بکن
نسیمی می وزد
پرندگان آواز سر می دهند
که تو پاره ای از همه دنیایی
بنگر اطراف را
بنگر دنیایت را
دنیایت را...
عشق من!
بگذار لبخندت را ببینم
همانند یک کودک.
ابرها بمانند رشته ای
از گلهای مروارید می نمایند
که بر گردنت آویزان شده اند
پس بگذار ببینم لبخندت را باری دیگر
عشق من!
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
شعر،
،
ن : آریا
ت : پنج شنبه 20 تير 1392
ز : 16:27
| 
آمار
وب سایت: